Thom heeft autisme en ADHD in combinatie met een laag IQ. Hij woont sinds 4,5 jaar met 24-uurs zorg in een zorginstelling. Toen hij 1,5 jaar oud was, begon de eenzame zoektocht, omdat met name ik mij zorgen maakte over zijn ontwikkeling. Door de huisarts werd ik weggestuurd als overbezorgde moeder.
Al die jaren heb ik niet in loondienst kunnen werken, omdat het zorgen voor Thom mij vrijwel volledig opslokte en we zoveel afspraken hadden met dokters en hulpverleners. Ik reed bijna 10.000 kilometer per jaar! Zodoende werkte ik als zelfstandig ondernemer (voornamelijk 's avonds en in het weekend), onder andere als mediator, eigen kracht coördinator en evenementen-organisator.
De laatste jaren dat Thom thuis woonde voordat hij naar de zorginstelling ging, werkte ik als media-adviseur en correspondent bij een plaatselijke uitgeverij. Mijn man mocht, na een hartoperatie, een jaar niet werken en ging om te re-integreren een aantal jaren studeren. In december 2019 startte ik als zzp-er met mijn eigen tekstbureau en sindsdien help ik andere ondernemers met hun zichtbaarheid.
Ik verlangde er steeds meer naar om zelf zichtbaar te worden en mijn eigen verhalen te vertellen. Na een aantal cursussen in spreken op het podium om met humor en zelfspot een moeilijk onderwerp te kunnen bespreken, huurde ik het theater af en beleefde op 24 juni 2022 de première van mijn eigen theatershow Zeikwijf, waar ook mijn man en kinderen bij aanwezig waren. Daarmee ben ik diepgelukkig.
In de vier maanden die volgden speelde ik de show nog vijf keer en werd genomineerd voor de Shakingtree Award 2022. Een jaarlijkse prijs van het Ministerie van Volksgezondheid, Wetenschap en Sport voor mensen die op een positieve manier de zorg opschudden en belangrijke onderwerpen bespreekbaar maken.
Begin 2024 stond de teller op 44 voorstellingen met al meer dan 20 boekingen voor 2024 en zelfs al een paar voor 2025.
De voorstelling speelt zich af in mijn chaotische woonkamer, in de zandbak en tijdens mijn 12,5-jarig huwelijksfeest. Daar deel ik mijn diepste verlangens, angsten en verdriet. Het is een bijzondere voorstelling die voor veel (h)erkenning en inzicht zorgt. (Mantel)zorgers krijgen een liefdevolle schop onder hun kont om beter voor zichzelf te zorgen, voor zorgverleners om beter te luisteren en samen te werken en voor familie en vrienden om meer begrip te hebben en closer te kunnen zijn.