Tijdens de eenzame zoektocht naar kennis, antwoorden en oplossingen worden mantelzorgers vaak van het kastje naar de muur gestuurd. Ze zijn de enige die in contact staan met álle dokters, (de school), zorg verlenende instanties en overige betrokkenen. Bijna niemand kijkt naar het totale plaatje. En ook niet naar het gezin, dat deze moeilijke situatie moet zien te overleven. Iedereen krijgt te weinig tijd, aandacht en ruimte. De mantelzorgers zelf trouwens ook, maar daar staan ze niet bij stil. Want de liefde houdt ze op de been en ze doen alles wat nodig is.
Intensief zorgen voor een dierbare, het vergaren van voldoende inkomen, sociale contacten (of wat daar nog van over is) onderhouden... alles komt onder druk te staan. Wat ikzelf het aller zwaarste vind is, dat wat ikzelf leuk vind, als eerste afvalt. En dat er geen ruimte is voor mijn spontaniteit, terwijl ik daar zoveel van hou.
Intensief zorgen voor een dierbare, het vergaren van voldoende inkomen, sociale contacten (of wat daar nog van over is) onderhouden... alles komt onder druk te staan. Wat ikzelf het aller zwaarste vind is, dat wat ikzelf leuk vind, als eerste afvalt. En dat er geen ruimte is voor mijn spontaniteit, terwijl ik daar zoveel van hou.
Mantelzorgers voelen zich vaak een zeikwijf. Ik weet dat in de loop der jaren heel wat mensen dat over mij gedacht hebben. Ze zeiden het niet, maar ik voelde het wel! Toch vind ik dat ik het niet ben! En jij ook niet!
Want de grote vraag is:
HOE HOUD JE HET ZORGEN VOOR JE DIERBARE VOL?
Hoe geef je aan wat jijzelf nodig hebt en hoe stel je grenzen? Hoe blijf je mild voor jezelf? En hoe geef jij jezelf toestemming om te genieten, terwijl jouw dierbare ziek is? Ik kan je helpen. Wil je weten waarmee?
HOE HOUD JE HET ZORGEN VOOR JE DIERBARE VOL?
Hoe geef je aan wat jijzelf nodig hebt en hoe stel je grenzen? Hoe blijf je mild voor jezelf? En hoe geef jij jezelf toestemming om te genieten, terwijl jouw dierbare ziek is? Ik kan je helpen. Wil je weten waarmee?
Mijn naam is Pauline Redlich. Ik ben 54 jaar, getrouwd met Werner en moeder van Thom (21) en Hannah (15). Thom woont sinds 3,5 jaar met 24-uurs zorg in een zorginstelling. Hij heeft autisme , ADHD en een laag IQ. Hierdoor komen zijn hulpvragen op onverwachte momenten en kunnen ze niet uitgesteld worden. Onze dochter Hannah bleek juist een heel hoog IQ te hebben (met alle gevolgen van dien) en ik stond daar als een soort politieagente tussenin.
Tijdens de 18 jaar dat Thom thuis woonde heb ik intensief voor hem gezorgd. Hij had een pittig PGB en ik was de spil in het web met docenten, artsen en zorgverleners zoals ondersteunende begeleiders, fysiotherapeuten, logopedisten e.d.
Toen Thom 1,5 jaar oud was, begon de eenzame zoektocht, omdat met name ik mij zorgen maakte over zijn ontwikkeling. Door de huisarts werd ik weggestuurd als overbezorgde moeder.
Al die jaren heb ik niet in loondienst kunnen werken omdat het zorgen voor Thom mij vrijwel volledig opslokte en we zoveel afspraken hadden met dokters en hulpverleners. Zodoende werkte ik als zelfstandig ondernemer (voornamelijk 's avonds en in het weekend), onder andere als mediator, eigen kracht coördinator en evenementen-organisator.
De laatste jaren dat Thom thuis woonde voordat hij naar de zorginstelling ging, werkte ik als media-adviseur en correspondent bij een plaatselijke uitgeverij. Mijn man mocht, na een hartoperatie, een jaar niet werken en ging om te re-integreren een aantal jaren studeren.
In december 2019 startte ik als zzp-er met mijn eigen tekstbureau en sindsdien help ik andere ondernemers met hun zichtbaarheid.
Intensief zorgen voor iemand die je zo dierbaar is, in combinatie met het verzamelen van voldoende inkomen is een hele klus. En dat gaat je niet in de koude kleren zitten.
De laatste jaren verlang ik er steeds meer naar om zelf zichtbaar te worden en mijn eigen verhalen te vertellen. Na een aantal cursussen in spreken op het podium en met humor en zelfspot een moeilijk onderwerp te bespreken, kom ik nu met mijn gloednieuwe Theater Surprise Show Zeikwijf - speciaal voor Mantelzorgers, Zorgouders, Naasten en Zorgprofessionals. Omdat ik het belangrijk vind dat er goed naar elkaar geluisterd word, dat we elkaars expertise en sterke kanten gebruiken en dat er zeker ook voldoende oog en steun is voor de mensen, het gezin, de familie eromheen. Want zij zijn de dragers. En bovendien onmisbaar.
Tijdens de 18 jaar dat Thom thuis woonde heb ik intensief voor hem gezorgd. Hij had een pittig PGB en ik was de spil in het web met docenten, artsen en zorgverleners zoals ondersteunende begeleiders, fysiotherapeuten, logopedisten e.d.
Toen Thom 1,5 jaar oud was, begon de eenzame zoektocht, omdat met name ik mij zorgen maakte over zijn ontwikkeling. Door de huisarts werd ik weggestuurd als overbezorgde moeder.
Al die jaren heb ik niet in loondienst kunnen werken omdat het zorgen voor Thom mij vrijwel volledig opslokte en we zoveel afspraken hadden met dokters en hulpverleners. Zodoende werkte ik als zelfstandig ondernemer (voornamelijk 's avonds en in het weekend), onder andere als mediator, eigen kracht coördinator en evenementen-organisator.
De laatste jaren dat Thom thuis woonde voordat hij naar de zorginstelling ging, werkte ik als media-adviseur en correspondent bij een plaatselijke uitgeverij. Mijn man mocht, na een hartoperatie, een jaar niet werken en ging om te re-integreren een aantal jaren studeren.
In december 2019 startte ik als zzp-er met mijn eigen tekstbureau en sindsdien help ik andere ondernemers met hun zichtbaarheid.
Intensief zorgen voor iemand die je zo dierbaar is, in combinatie met het verzamelen van voldoende inkomen is een hele klus. En dat gaat je niet in de koude kleren zitten.
De laatste jaren verlang ik er steeds meer naar om zelf zichtbaar te worden en mijn eigen verhalen te vertellen. Na een aantal cursussen in spreken op het podium en met humor en zelfspot een moeilijk onderwerp te bespreken, kom ik nu met mijn gloednieuwe Theater Surprise Show Zeikwijf - speciaal voor Mantelzorgers, Zorgouders, Naasten en Zorgprofessionals. Omdat ik het belangrijk vind dat er goed naar elkaar geluisterd word, dat we elkaars expertise en sterke kanten gebruiken en dat er zeker ook voldoende oog en steun is voor de mensen, het gezin, de familie eromheen. Want zij zijn de dragers. En bovendien onmisbaar.
Zeikwijf in Mantelzorgland is een bijzondere voorstelling die voor veel (h)erkenning en inzicht zorgt. (Mantel)zorgers krijgen een liefdevolle schop onder hun kont om beter voor zichzelf te zorgen, voor zorgverleners om beter te luisteren en samen te werken en voor friends om meer begrip te hebben en closer te kunnen zijn.
Al is er maar één persoon of gezin dat door deze voorstelling geholpen is, dan ben ik al dolblij. Inmiddels weet ik hoe ontzettend mantelzorgers zich herkennen en zich begrepen voelen. Zo vaak krijg ik terug dat ze willen dat meer zorgprofessionals de voorstelling zien, zodat ze beter begrijpen wat er in het hoofd en het huis van de mantelzorger gebeurt, als zij naar huis zijn.
Al is er maar één persoon of gezin dat door deze voorstelling geholpen is, dan ben ik al dolblij. Inmiddels weet ik hoe ontzettend mantelzorgers zich herkennen en zich begrepen voelen. Zo vaak krijg ik terug dat ze willen dat meer zorgprofessionals de voorstelling zien, zodat ze beter begrijpen wat er in het hoofd en het huis van de mantelzorger gebeurt, als zij naar huis zijn.
HARMONIE IN HUIS GUN IK IEDEREEN
Foto: Lobke Besselink
